nərgi — I (Qax, Mingəçevir, Şəki) toxumluq soğan. – Beş ləh nərgi ehmişux biyilləri (Şəki) II (Mingəçevir) keçi xəstəliyi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nərgilix’ — (Şəki) toxumluq soğan əkilən yer. – Nərgilix’də toxum yetişifdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sülə — I (Gədəbəy, Qazax, Qafan) 1. sırtıq 2. şıltaq. – Sülə adam, sülə it, sülə inək (Qafan); – Sən demə, çox sülə adammış o (Gədəbəy); – Əldə örgənən quzu sülə olor (Qazax) II (Cəbrayıl, Zəngilan) qanqal və s. nin körpə qol qanadı və ya toxumluq… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəzr — ə. 1) toxumluq dən; 2) kətan toxumu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
toxmdan — f. toxum kisəsi; toxumluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dənlik — is. 1. Dən saxlanan, ərzaq saxlanan qab, anbar. Taxılı dənliyə tökmək. 2. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu; sərsərə. 3. Qursaq. Toyuğun dənliyi. 4. sif. mənasında. Əkmək üçün olan; toxumluq. Dənlik qarğıdalı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tumluq — is. və sif. dan. Əkmək üçün ayrılmış və ya yarayan; toxumluq. <Aslan bəy Tarverdiyə:> Keçən qışda gəldin, . . 3 pud tumluq buğda çəkdim, apardın. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xışmalamaq — f. 1. Qamarlayıb götürmək, ovcu ilə götürmək, ovuclamaq. Əlyarov pulları cəld xışmalayıb stolunun orta siyirməsinə qoydu. M. Hüs.. Kəndlilər toxumluq buğdanı xışmalayıb dəmyə yerlərə səpəndə şirin bir arzu ilə «ya bəxt» deyərlər. M. C.. Nərgiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumurtalıq — 1. is. Qadın cinsiyyət vəzisi. 2. sif. Yumurta vermək üçün yetişdirilən. Yumurtalıq toyuqlar. 3. bot. Çiçəkdə dişiciyin tozlanmadan sonra toxum əmələ gətirən aşağı hissə; toxumluq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
